Τελευταία νέα

Με το ξέπσασμα της κρίσης της Τραπέζης Κύπρου και την αθέτηση των συμβατικών υποχρεώσεων της  Τράπεζας (ουσιαστικά δηλώνοντας αδυναμία εκπλήρωσης των συμφωνηθέντων) ένας  μεγάλος αριθμός ιδιωτών αποταμιευτών ο οποίος βασιζόμενος στα τότε επίσημα στοιχεία της Τραπέζης αυτής μετέτρεψε τις καταθέσεις του σε ΜΑΕΚ βρέθηκε μετέωρος. Το δικηγορικό μας γραφείο μετά από πολυμηνη έρευνα γιά την σύσταση, τους όρους αλλά κυρίως την διάθεση των προιόντων ΜΑΕΚ της Τράπεζας Κύπρου κατέληξε στο συμπέρασμα της νομικής προσέγγισης της προσβολής της διάθεσης των προιόντων αυτών τα οποία σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών κατόχων ΜΑΕΚ δινόταν με αδιαφανείς διαδικασίες και χωρίς την απαραίτητη ενημέρωση που απαιτούν οι Κοινοτικές οδηγίες  MIFID.

Με αυτόν τον γνώμονα -ο οποίος στην αρχή του δεν διαφέρει και πολύ από την διάθεση των προιόντων Lehman Brothers από μεγάλη τράπεζα στην Ελληνική αγορά όπου το γραφείο μας επέτυχε την αποζημίωση όλων των καταθετών με το μεγαλύτερο ποσοστό παγκοσμίως- θα καταθέσουμε πρίν από το τέλος του έτους  και την τρίτη αγωγή τόσο κατά της Τράπεζας Κύπρου (ως διαθέτη των προιόντων αυτών) όσο και κατά της Τραπέζης Πειραιώς την οποία εμπεριστατωμένα τεκμηριώνουμε ως την διάδοχο κατάσταση της Τράπεζας Κύπρου στην Ελλάδα. Φυσικά η Τράπεζα Πειραιώς αρνείται κάθε ευθύνη για την πρώην Τράπεζα Κύπρου έχοντας ωστόσο αναλάβει όλο της το δίκτυο και τον κύριο κορμό του ενεργητικού της τελευταίας στην χώρα μας, μονομερώς κατατάσσοντας τα ΜΑΕΚ στο ανεπιθύμητο παθητικό. Η δικαστική συνέχεια αναμένεται από νομικούς κύκλους της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού με ιδιαίιτερο ενδιαφέρον.

Σε ιδιαίτερα φορτισμένη ατμόσφαιρα και ενώπιον ενός πυκνού ακροατηρίου ολοκληρώθηκε αργά χθές το μεσημέρι 15.11.2013 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών η ακροαματική διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων κατά της Τραπέζης Κύπρου αλλά και κατά της Τράπεζας Πειραιώς (ως διαδόχου καταστάσεως στην Ελλάδα) από καταθέτες κατόχους προιόντων ΜΑΕΚ της Τραπέζας Κύπρου.Η αρχική δικάσιμος είχε προσδιοριστεί γιά τις 30 Οκτωβρίου 2013 αλλά μετα από αίτημα των Τραπεζών δόθηκε μία δεκαπενθήμερη αναβολή.

Η δικαστική διεκδίκηση αυτή (από τις πρώτες σε πανελλήνιο επίπεδο) αφορά ιδιώτες αποταμιευτές των οποίων οι καταθέσεις μετετράπησαν σε "μετατρέψιμα αξιογράφα"  καταλήγοντας να έχουν χάσει το ....99% της αξίας των χρημάτων των καταθετών.     Ο Κ. Κόκκινος παραστάθηκε εκπροσωπόντας μία ομάδα 13 ατόμων προσκομίζοντας και επικαλούμενος στο ακροατηριο ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στοιχεία που γιά πρώτη φορά δημοσιεύονται και αφορούν στον τρόπο διάθεσης των σύνθετων αυτών χρηματοπιστωτικών προιόντων σε ανυποψίαστους ιδιώτες μικρομεσαίους καταθέτες και αποταμιευτές. Στο δικαστήριο επίσης παρευρέθησαν και δικηγόροι από άλλες περιοχές της Ελλάδος,  οι οποίοι επίσης χειρίζονται υποθέσεις προϊόντων ΜΑΕΚ της Τράπεζας Κύπρου. Ο κ. Κόκκινος τόνισε την ιδιαίτερη σημασία μιας ευρύτερης ανταλλαγής απόψεων μεταξύ δικηγόρων που εμπλέκονται σε υπεράσπιση ιδιωτών κατόχων προιόντων ΜΑΕΚ.

Από την πλευρά τους οι τράπεζες ισχυρίστηκαν φερεγγυότητα και διαφάνεια προσπαθώντας μάλιστα να επιρρίψουν την ευθύνη της απώλειας των χρημάτων των καταθετών στους ίδιους. Αυτά τα επιχειρήματα καταρρίφθηκαν στό σύνολό τους από την κατάθεση του μάρτυρα των εναγόντων, ο οποίος ως παθών εξέθεσε με λεπτομέρειες στο δικαστήριο την διαδικασία μετατροπής των καταθέσεών του στα προιόντα αυτά, τα οποία μάλιστα του παρουσιάστηκαν σαν εναλλακτική της καταθέσεως τοποθέτηση "μηδενικού ρίσκου" που όμως κατέληξε σε ουσιαστικά ολοσχερή απώλεια της καταθέσεώς του (κατά 99%). Γιά την απώλεια αυτή σήμερα ωστόσο όλοι αποποιούνται πάσης ευθύνης.

Η ετυμηγορία του Δικαστηρίου αναμένεται από διαδίκους και μή με εξαιρετικό ενδιαφέρον λόγω της πιλοτικής της υφής εντός των προσεχών μηνών. Ο κ. Κόκκινος εξανήγγειλε και νέες δικαστικές ενέργειες γιά το θέμα αυτό χωρίς χρονοτριβή δεδομένης της σημασίας μιάς πολλαπλής και διαρκούς πίεσης πρός τις Τράπεζες να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν στην υπόθεση των ΜΑΕΚ.     

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2013 εκδικάστηκε  ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικέιου Αθηνών η πρώτη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων -η οποία κατατέθηκε από το γραφείο μας-  κατά της Τράπεζας Κύπρου και κατά της Τράπεζας Πειραιώς (ως διαδόχου καταστάσεως) γιά την διάθεση των προιόντων ΜΑΕΚ σε Ελληνες καταθέτες. Κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας αναδείχθηκαν σημαντικές πτυχές του θέματος σε ότι αφορά την ευθύνη των τραπεζών και την ουσιαστική εκμηδένηση των χρημάτων μικροκαταθετών οι οποίοι ευρέθησαν να κατέχουν σύνθετα και -όπως απεδείχθη- εξαιρετικά επικίνδυνα προιόντα.  Εγινε επίσης επίκληση του προίσματος-καταπέλτη του Συνηγόρου του καταναλωτή γιά το θέμα  με το οποίο ωστόσο η Τράπεζα δεν είχε συμμορφωθεί. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου αναμένεται στους επόμενους μήνες ενώ στο μεταξύ έπονται καί άλλες αιτήσεις δικαστικής προστασίας που έχουν κατατεθεί από το γραφείο μας το οποίο προσανατολίζεται σε δικαστικές ενέργειες  σε πολλαπλά επίπεδα γιά την προάσπιση των  συμφερόντων  κατόχων προιόντων ΜΑΕΚ  της Τράπεζας Κύπρου στην Ελλάδα.

Την τελαυταία εβδομάδα του Αυγούστου πολλοί κάτοχοι τίτλων ΜΑΕΚ Τράπεζας Κύπρου έλαβαν επιστολή γνωστοποίησης της υποχρεωτικής μετατροπής των  συγκεκριμένων τίτλων τους. Στην επιστολή αυτή αναφέρεται ότι βάσει του από 30 Ιουλίου 2013 τροποποιητικού διατάγματος της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου  (υπό την ιδιότητά της ως αρχή εξυγίανσης) η ονομαστική αξία των μετοχών της τάξης Δ μειώνεται από 1€ σε 0,01€ ανά μετοχή! 

Η εξαιρετικά δυσάρεστη αυτή εξέλιξη ήταν μεν αναμενόμενη αλλά κατά την άποψη νομικών κύκλων θεωρείται αστήρικτη, παράνομη και καταχρηστική. Οι κάτοχοι τίτλων ΜΑΕΚ έχουν αρχίσει να αντιδρούν με κάθε νομικό μέσο τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, ενω η πρώτη υπόθεση κατά της Τράπεζας Κύπρου γιά τα ΜΑΕΚ που κατατέθηκε από το γραφείο μας εκδικάζεται ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών στις 4 Σεπτεμβρίου 2013.

Όπως είναι γνωστό, σωρεία δανειοληπτών –ανέρχονται σε 65.000 περίπου– προ ολίγων ετών συνήψαν δανειακές συμβάσεις (στεγαστικά δάνεια ως επί το πλείστον) με πιστωτικά ιδρύματα σε ελβετικό φράγκο (CHF). Είναι γεγονός ότι στην ενέργεια αυτή δεν προέβησαν “αυτόφωτοι” όντες από μόνοι τους αλλά κατόπιν (συχνά επίμονης) προτροπής προς τούτο εκ μέρους των τραπεζών, οι υπάλληλοι των οποίων –ενεργούντες κατ' εντολήν τους και για λογαριασμό αυτών– τους επιβεβαίωναν ότι πρόκειται για ενέργεια απόλυτα ενδεικνυόμενη και συμφέρουσα.

Πλέον, με την τεράστια αλλαγή της ισοτιμίας ευρώ προς ελβετικό φράγκο (πάνω από 35%), οι δανειολήπτες καλούνται σήμερα να πληρώνουν κατά πολύ αυξημένες μηνιαίες δόσεις, ώστε να αποπληρώσουν ποσό δανείου κατά πολύ μεγαλύτερο αυτού που πράγματι τους δόθηκε.

                Μόνη λύση για την προστασία –και τη δικαίωση, σε τελική ανάλυση– των δανειοληπτών αυτών τυγχάνει η προσφυγή στη δικαστική οδό. Στόχος, η καταβολή του οφειλόμενου υπολειπόμενου ποσού σε δόσεις ανερχόμενες στα πραγματικά δεδομένα, με βάση το ποσό που πράγματι έλαβαν και κατέβαλαν και αυτό που οφείλουν – και όχι το κατά τα ανωτέρω διογκωμένο, για το οποίο ουδεμία ευθύνη (αλλά και επίγνωση, προκειμένου για κοινούς πολίτες αδαείς τρόπον τινά περί τα χρηματοοικονομικά) φέρουν. Την ευθύνη, πρόδηλα, φέρουν τα συμβληθέντα πιστωτικά ιδρύματα.

                Συγκεκριμένα: Σκοπούμε στην τροποποίηση της δανειακής σύμβασης που έλαβε χώρα κατά τα ανωτέρω και με το ως άνω περιεχόμενο, λόγω ανατροπής του δικαιοπρακτικού θεμελίου επί του οποίου βασίστηκαν (και δη με την απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών, κατ' άρθρο 388 ΑΚ), δεδομένου και του ότι ο οφειλέτης “έχει την υποχρέωση να εκπληρώσει την παροχή όπως απαιτεί η καλή πίστη, αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη” (ΑΚ 288), ότι τα πιστωτικά ιδρύματα φέρονται εν προκειμένω κατά κατάχρηση δικαιώματος (ΑΚ 281), όπως και ότι σε τελική ανάλυση “κατά την ερμηνεία της δήλωσης βουλήσεως [του ασθενού εν προκειμένω μέρους, ήτοι του δανειολήπτη] αναζητείται η αληθινή βούληση χωρίς προσήλωση στις λέξεις” (ΑΚ 173).

                Επιπρόσθετα, πέραν των ανωτέρω θεμελιακών αρχών της έννομης τάξης μας, υφίσταται ευρέως εξασφαλιστική νομοθεσία για τον καταναλωτή - δανειολήπτη και αντισυμβαλλόμενο των κατ' εξοχήν ασκουσών εμπορική δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων, η οποία θα έπρεπε στις εν λόγω περιπτώσεις να είχε εφαρμοστεί:

Αναφορικά με την απαιτούμενη συμπεριφορά κατά τις διαπραγματεύσεις που προηγούνται κάποιας συμφωνίας, «τα μέρη οφείλουν αμοιβαία να συμπεριφέρονται σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη» (ΑΚ 197)∙ και, «όποιος κατά τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη σύμβασης προξενήσει υπαίτια στον άλλο ζημία, είναι υποχρεωμένος να την ανορθώσει […]» (ΑΚ 198). Σε σχέση με τα πραγματικά περιστατικά που επηρεάζουν ουσιωδώς τη βούληση του ατόμου για τη σύναψη κάποιας σύμβασης και τα οποία πρέπει να καθίστανται σαφή και στα δύο συμβαλλόμενα μέρη, ορίζεται ότι «η πλάνη είναι ουσιώδης όταν αναφέρεται σε σημείο τόσο σπουδαίο για την όλη δικαιοπραξία ώστε αν το πρόσωπο γνώριζε την πραγματική κατάσταση δε θα επιχειρούσε τη δικαιοπραξία» (ΑΚ 141) και «η πλάνη που αναφέρεται σε ιδιότητες του προσώπου ή του πράγματος θεωρείται ουσιώδης αν κατά τη συμφωνία των μερών ή με βάση την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη οι ιδιότητες αυτές είναι τόσο σπουδαίες για την όλη δικαιοπραξία ώστε αν το πρόσωπο γνώριζε την πραγματική κατάσταση δεν θα επιχειρούσε τη δικαιοπραξία» (ΑΚ 142). Προφανώς, και με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής ακόμη, εάν οι δανειολήπτες είχαν πληροφορηθεί για το ενδεχόμενο της υπέρμετρης επιβάρυνσής τους μελλοντικά, έστω και ως οριακής περίπτωσης, θα είχαν απόσχει απ' την υπογραφή  τέτοιων δανειακών συμβάσεων.

Με το ν. 2251/1994 για την προστασία των καταναλωτών, ορίζεται ότι «ο παρέχων υπηρεσίες ευθύνεται για κάθε περιουσιακή ζημία ή ηθική βλάβη που προκάλεσε παράνομα και υπάιτια, με πράξη ή παράλειψή του, κατά την παροχή αυτών στον καταναλωτή. […]» (άρθρο 8§1∙ βλ. και ΑΚ 914 επ.)∙ ότι «1. Απαγορεύονται οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που υιοθετούνται πριν, κατά τη διάρκεια και ύστερα από εμπορική συναλλαγή που σχετίζεται με συγκεκριμένο προϊόν. 2. Μια εμπορική πρακτική είναι αθέμιτη, όταν είναι αντίθετη προς τις απαιτήσεις επαγγελματικής ευσυνειδησίας, και στρεβλώνει ουσιωδώς ή ενδέχεται να στρεβλώσει ουσιωδώς την οικονομική συμπεριφορά του μέσου καταναλωτή, στον οποίο φθάνει ή στον οποίο απευθύνεται το προϊόν ή του μέσου μέλους της ομάδας, όταν μια εμπορική πρακτική απευθύνεται σε μια συγκεκριμένη ομάδα καταναλωτών. 3. Εμπορικές πρακτικές οι οποίες ενδέχεται να στρεβλώνουν ουσιωδώς την οικονομική συμπεριφορά μόνο μιας σαφώς προσδιοριζόμενης ομάδας καταναλωτών που είναι ιδιαιτέρως ευάλωτοι ως προς την πρακτική αυτή ή ως προς το συγκεκριμένο προϊόν λόγω πνευματικής ή σωματικής αναπηρίας, ηλικίας ή απειρίας, με τέτοιο τρόπο ώστε ο προμηθευτής να μπορεί ευλόγως να το προβλέψει, εκτιμώνται υπό το πρίσμα του μέσου μέλους της συγκεκριμένης ομάδας. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της κοινής και θεμιτής διαφημιστικής πρακτικής της διατύπωσης δηλώσεων που ενέχουν υπερβολές ή δηλώσεων οι οποίες δεν αναμένεται να εκληφθούν, ως έχουν, στην κυριολεξία τους. 4. Εμπορικές πρακτικές είναι αθέμιτες, ιδίως όταν είναι παραπλανητικές ή επιθετικές, όπως αυτές καθορίζονται στα άρθρα 9δ, 9ε, 9στ και στα άρθρα 9ζ και 9η, αντίστοιχα.» (άρθρο 9γ). Κατά το δε άρθρο 9δ (παραπλανητικές πράξεις), «1. Μια εμπορική πρακτική θεωρείται παραπλανητική όταν περιλαμβάνει εσφαλμένες πληροφορίες και είναι, συνεπώς, αναληθής ή, όταν, με οποιονδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης της συνολικής παρουσίασής της, παραπλανά ή ενδέχεται να παραπλανήσει το μέσο καταναλωτή, ακόμα και εάν οι πληροφορίες είναι, αντικειμενικά, ορθές όσον αφορά ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία τα οποία παρατίθενται κατωτέρω και, ούτως ή άλλως, τον οδηγεί ή ενδέχεται να τον οδηγήσει να λάβει απόφαση συναλλαγής την οποία, διαφορετικά, δεν θα ελάμβανε. Τα στοιχεία αυτά είναι: α) η ύπαρξη ή η φύση του προϊόντος, β) τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως είναι η διαθεσιμότητα, τα οφέλη, οι κίνδυνοι, [...]». Κατ’ άρθρο 9ε (παραπλανητικές παραλείψεις), «1. Μια εμπορική πρακτική θεωρείται παραπλανητική όταν, στο πραγματικό της πλαίσιο, λαμβανομένων υπόψη όλων των χαρακτηριστικών της και των περιστάσεων, καθώς και των περιορισμών του συγκεκριμένου μέσου επικοινωνίας, παραλείπει ουσιώδεις πληροφορίες που χρειάζεται ο μέσος καταναλωτής, ανάλογα με το συγκεκριμένο πλαίσιο, για να λάβει τεκμηριωμένη απόφαση συναλλαγής, και ως εκ τούτου τον οδηγεί ή ενδέχεται να τον οδηγήσει να λάβει απόφαση συναλλαγής την οποία διαφορετικά δεν θα ελάμβανε. 2. Παραπλανητική παράλειψη τεκμαίρεται και όταν ο προμηθευτής αποκρύπτει ουσιώδεις πληροφορίες ή τις παρέχει κατά τρόπο ασαφή, ακατάληπτο [...]».

Θεωρούμε ότι τελείως παραπλανητικά και καταχρηστικά κατάρτισαν πολλές τράπεζες τις εν λόγω συμβάσεις και για τον λόγο αυτό, σύμφωνα και με τα παραπάνω, πρέπει αυτές οι συμβάσεις να τροποποιηθούν άλλως ακυρωθούν – κατεύθυνση προς την οποία ήδη κινείται το Γραφείο μας. Την προοπτική αυτή κατ' ουσία δέχονται τα ίδια τα Δικαστήρια, όπως με πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις (σε επίπεδο προσωρινών διαταγών, προς το παρόν) έχει καταδειχθεί. Γιά περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με την αντιμετώπιση του θέματος αυτού, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας μέσω της ειδικής φόρμας της  ιστοσελίδας μας

Το θέμα έχει ήδη απασχολήσει την Δικαιοσύνη σε πολλές -ανατολικές κυρίως- χώρες όπου χαλαροί εποπτικοί μηχανισμοί επέτρεψαν καταχρηστικές χορηγήσεις δανείων με ρήτρα Ελβετικού φράγκου χρησιμοποιώντας ως δέλεαρ τα χαμηλά επιτόκια εκθέτοντας συνάμα τους συχνά ανυποψίαστους καταθέτες σε υψηλότατους συναλλαγματικούς κινδύνους. Οι κίνδυνοι αυτοί δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν με μία γενική ανατίμηση του Ελβετικού νομίσματος έναντι σχεδόν όλων των άλλων ασθενέστερων νομισμάτων κατά περιπτώσεις μέχρι και 30%. Το γραφείο μας αντιμετώπισε το θέμα σε στενή επαφή και συνεννόηση με εξειδικευμένα Δικηγορικά γραφεία στην Πολωνία, στην Κροατία, στην Ιρλανδία και φυσικά στην Ελβετία και από κοινού καταλήξαμε σε συγκεκριμένους νομικούς τρόπους αντιμετώπισης της -σε πολλές περιπτώσεις- καταχρηστικής χορήγησης δανείων από Τραπεζικά ιδρύματα όταν αυτά έκαναν πλημμελή ενημέρωση των δανειοληπτών για τους απορρέοντες συναλλαγματικούς κινδύνους. Ζητώντας μετατροπή των δανειακών αυτών συμβάσεων το γραφείο μας αμφισβητεί το ύψος των οφειλών όπως αυτές παρουσιάζονται από τις Τράπεζες ενώ ετοιμάζει σειρά δικαστικών διεκδικήσεων διαφοροποιημένη στις περιπτώσεις των ληξιπρόθεσμων και των μη ληξιπρόθεσμων οφειλών.Στην Ελλάδα έχουν ήδη χορηγηθεί δύο προσωρινές Δικαστικές διαταγές (η τελευταία μόλις στις 16 Ιουλίου 2013) υπέρ των δανειοληπτών πράγμα που άν και δεν προδικάζει την επερχόμενη στάση της Δικαιοσύνης συνηγορεί υπέρ του αιτήματος δικαστικής προστασίας το οποίο ήδη επεξεργάζεται το γραφείο μας. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας μέσω της ειδικής φόρμας επικοινωνίας της ιστοσελίδας μας.

Συνταγματικό και νόμιμο κρίθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, το «κούρεμα» (PSI) των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που έγινε τον Μάρτιο του 2012.Η δημοσίευση της σχετικής απόφασης αναμένεται με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους (17 Σεπτεμβρίου 2013).

Στο Ελληνικό Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν προσφύγει πλέον των επτά χιλιάδων ομολογιούχων (φυσικών προσώπων, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, ΕΔΟΕΑΠ, φαρμακευτικών εταιρειών, ΤΕΙ Καβάλας, κλπ). Όλοι στρέφονται κατά του «κουρέματος» των ομολόγων που κατείχαν, αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς ωστόσο να μπορεί να υπολογιστεί το ακριβές ποσό. Οι προσφεύγοντες στρέφονται κατά των πράξεων του υπουργικού συμβουλίου (5 και 10/2012), των αποφάσεων του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών με τις οποίες υλοποιήθηκε το PSI.Πηγή: Εξπρές, 24.6.2013
Τα παραπάνω μέχρι στιγμής παραμένουν ανεπιβεβαίωτα, ωστόσο δεν αποτελούν έκπληξη (ίδε προηγούμενες αναλύσεις του γραφείου μας γιά το θέμα αυτό) αφού αναμένεται το Ελληνικό Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο να στηρίξει την απόφασή του αυτή σε "κανόνες δημοσίου συμφέροντος" βάσει των οποίων θα δικαιολογείται η παραβίαση από το Ελληνικό Δημόσιο των συμφωνηθέντων με τους ομολογιούχους. Κατά συνέπεια το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στο σκεπτικό της απόφασης και στην παραδοχή ή μη των  παραβιάσεων των συμβατικών υποχρεώσεων του Δημοσίου καθώς επίσης και της παραβίασης του  δικαιώματος στην ιδιοκτησία το οποίο για τους Ευρωπαικούς θεσμούς παραμένει "ιερό' και προστατεύεται με το πρώτο πρωτόκολλο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η διαδικασία αναμένεται μακρά αλλά γιά πολλούς προσφεύγοντες οι πόρτες του Ευρωπαικού Δικαστηρίου Ανθρωπινων Δικαιωμάτων είναι πλέον ανοικτές...    

Ενα βήμα ακόμη ολοκληρώθηκε στην διαδικασία προστασίας καταθετών που βρέθηκαν εγκλωβισμένοι σε προιόντα ΜΑΕΚ Τράπεζας Κύπρου: Η ευθύνη του εκδότη θεωρείται πρόδηλη ωστόσο αναδύονται θέματα αποδείξεως γιά τις αρχικές ενέργειες της τράπεζας. Αντίθετα η ευθύνη αυτού που διέθεσε το προιόν στον βαθμό που δεν τηρήθηκαν οι προδικασίες διάθεσης σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία MIFID είναι ξεκάθαρη και η σχετική νομολογία τόσο Ευρωπαική όσο και Ελληνική (ίδε μεταξύ άλλων απόφαση Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης γιά την διάθεση των προιόντων Lehman στην Ελλάδα) δεν αφήνει περιθώρια διαφορετικής ερμηνείας. Υπό αυτές τις συνθήκες και έχοντας διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξωδικαστικη διευθέτηση της διάθεσης τέτοιων προιόντων στην Ελλάδα  το γραφείο μας έχει πλέον προσανατολιστεί στην ευθύνη εκ της διαθέσεως και μέχρι το τέλος Ιουνίου προγραμματίζει κατάθεση πολλαπλών δικογράφων γιά τον σκοπό αυτό. Αποφασίστηκε επίσης το αίτημα δικαστικής προστασίας ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης να στραφεί όχι μόνον κατά της Τράπεζας Κύπρου αλλά και κατά της Τράπεζας Πειραιώς η οποία αποτελεί το διάδοχο σχήμα του Κυπριακού τραπεζικού οργανισμού στην χώρα μας.

Σήμερα Παρασκευή  7 Ιουνίου 2013 στίς 10 πμ εξεδόθη η πιλοτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου αναφορικά με τις 53 αρχικές Διοικητικές προσφυγές μετά την ένσταση που διατύπωσε η Κυπριακή Δημοκρατία. Οπως άλλωστε αναμενόταν το Δικαστήριο απεφάνθη ότι δεν πρόκειται γιά διοικητική αλλά γιά αστική διαφορά και προφανώς η ετημυγορία του αυτή αναμένεται να ακολουθηθεί και στις υπόλοιπες προσφυγές που κατατέθηκαν ή αναμένεται να κατατεθούν μέχρι πρίν την εκπνοή της σχετικής προθεσμίας δηλ. πρίν την 12 Ιουνίου 2013. Η κατάθεση προσφυγών παρά την αναμενόμενη απορριπτική απόφαση θεωρείται ωστόσο καθοριστικής σημασίας γιά την περαιτέρω διαδικασία ενώπιον των Ευρωπαικών Δικαστηρίων αφού σε περίπτωση μη αποδοχής άμεσης προσφυγής είναι απαραίτητο να έχουν εξαντληθεί τα εθνικά ένδικα μέσα. Η λιτή ανακοίνωση του Κυπριακού Ανωτάτου Δικαστηρίου που δόθηκε στην δημοσιότητα πρίν από λίγο αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: Το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε δεκτή την προδικαστική ένσταση της Δημοκρατίας και απέρριψε όλες τις προσφυγές που καταχωρήθηκαν και θα συνεχίσουν να καταχωρούνται σχετικά με το κούρεμα καταθέσεων εναντίον της μέχρι την Τρίτη, οπότε λήγει η προθεσμία.Το Ανώτατο υπέδειξε ότι πρόκειται για θέμα ιδιωτικού δικαίου και ότι το Ανώτατο δεν έχει δικαιοδοσία να ελέγξει τη νομιμότητα των διαταγμάτων, με τα οποία έγινε η συγχώνευση των τραπεζών Κύπρου και Λαϊκής και το κούρεμα καταθέσεων. Ως εκ τούτου, οι καταθέτες θα πρέπει τώρα να προχωρήσουν σε αγωγές στα Επαρχιακά Δικαστήρια.Η απόφαση λήφθηκε με πλειοψηφία 7-2.

Εν όψει της επερχόμενης καταληκτικής ημερομηνίας της 12ης Ιουνίου 2013 (λίγες μέρες μετά  την αρχικά ανακοινωθείσα προθεσμία της  8ης Ιουνίου) οπότε και λήγει οριστικά η προθεσμία γιά υποβολή προσφυγών ενώπιον του Κυπριακού Ανωτάτου Δικαστηρίου γιά την ακύρωση των πράξεων "κουρέματος" (ή αλλοιώς "δήμευσης") των καταθέσεων των ιδιωτών καταθετών στην Λαική Τράπεζα Κύπρου ο δικηγόρος κ. Κόκκινος μετέβη στην Κύπρο την Τρίτη 4 Ιουνίου 2013 όπου και είχε συναντήσεις και συντονισμό γιά το θέμα αυτό με  παράγοντες αλλά και με εκπροσώπους του ΣΥΚΑΛΑ του Κυπριακού συνδέσμου των καταθετών Λαικής τράπεζας καθώς επίσης και με δικηγόρους που έχουν ήδη ξεκινήσει παρεμφερείς δικαστικές ενέργειες.  Πρόκειται γιά ουσιαστικά γιά πράξη δήμευσης περιουσίας ιδιωτών οι οποίοι δεν έχουν καμμία σχέση ούτε ευθύνη γιά τα κρατικά ή Τραπεζικά ελλείματα. Οι ιδιώτες αυτοί εύλογα  βασίστηκαν στην σωστή λειτουργία των Κρατικών αλλά και Ευρωπαικών ελεγκτικών αρχών και μηχανισμών οι οποίοι είναι  υπεύθυνοι γιά τον έλεγχο του τρόπου λειτουργίας και γιά την παρεχόμενη ρευστότητα σε ένα τραπεζικό ίδρυμα που λειτουργεί με συγκεκριμένους κανόνες εντός της Ευρωζώνης. Η μη σωστή λειτουργία μίας Τράπεζας με καταστροφικές συνέπειες γιά το κοινό, κατέστη δυνατή μέσω ενός αναποτελεσματικού ελέγχου και μιάς -όπως αναφέρεται-  ανεξέλεγκτης παροχής ρευστότητας παρά την μή πλήρωση των σχετικών Κοινοτικών προυποθέσεων.  Πλέον δημιουργείται η ανάγκη αναζήτησης ευθυνών πρός κάθε κατεύθυνση προκειμένου να επιτευχθεί η αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι απλοί πολίτες καιατθέτες.  Με τις συναντήσιες αυτές ο συντονισμός υπήρξε πολύτιμος και η παραγωγική αυτή επίσκεψη του κ. Κόκκινου στην Μεγαλόνησο  ολοκληρώθηκε με επιτυχία.